Zhino Halil
Bir akşam, Wahid eve dönerken, babası, oğlunun oyunculuk kariyerinin klanları arasında utanç verici ve kabul edilemez olduğuna inandığı için içeri girmeyi reddetti. Sık sık ona “asi çocuğu” diyorlardı.
Wahid’in sert tepkisi, oğlunun Kifri kasabasında bir tiyatro gösterisinde yer aldığını bildiği zaman geldi. Birçok kasabası tarafından sıradan bir kariyer olarak görülse de, kendi ailesi bu fikri şiddetle reddetti.
40'lı yaşlarında olan “Wahid Kifri” olarak bilinen Wahid Macid, babasının iradesine meydan okuyarak, sadece 18 yaşındayken hayatındaki en zor seçimle yüzleşmek zorunda kaldı.
Wahid KirkukNow'a “Babamın en büyük meselesi, beş oğlu arasında tek asi olduğuma inandığı ve tavsiyelerini dinler ve inşaat işçisi olarak kalmamı istediğini söylemişti” dedi.
Wahid işinden günde 5 Irak dinarı kazanırdı; Babası kendisi için 4 dinar tuttu ve ona sadece bir tane verdi. “Ben o zaman asi bir çocuk olarak görülmedim” dedi.
Aralık 1991'de, ilk sahneye çıktığımda, karışık duygularla boğuldum. O akşam eve dönüp kapıyı çalınca babam kız kardeşime kapıyı açmamasını emrettiğini duydum.
“Beni evden pek çok defa kovdu” diye ekledi.
Wahid ailesine karşı isyan ediyor
Ailenin reddi yüzünden hala hüsrana uğramış olan Wahid, tiyatro ve yönetmenlik alanındaki yeteneklerini kabul etmek için çektiği acı ile temsil edilen başka bir engelle karşı karşıya kaldı.
1990'ların sonlarına doğru Kifri'den ayrıldı ve Süleymaniye'ye gitti.
Wahid “Kabile geleneklerine bağlı bir ailede büyüdüm. Ailem cahildi. Sonunda, 1920'lerde tiyatro ve sanata aşina olmayanların babamın suçu olmadığını anladım; bu nedenle kariyerime devam etmek istersem memleketim Kifri'den ayrılmam gerektiğini anladım” dedi.
Süleymaniye'deki yaşam Wahid için kolay değildi, ancak hayalini ne pahasına olursa olsun takip etmeye karar verdi.
Orada günde 15 dinar kazandıran bir fotoğraf stüdyosunda çalıştı. Paranın üçte ikisi konaklama masrafları için gitti ve ücretinin geri kalanının temel gereksinimlerini karşılaması gerekiyordu. Sefil hayatı sık sık onu sinirlendirse de, heyali ona en çok ihtiyaç duyduğu sabrı ve esnekliği sundu.
Akşamları çoğunu kaldığı otel odasında oyun ve senaryo yazarak geçirdi, bir gün 8 ay boyunca çalıştığı şeyi Süleymaniye'de tanınmış bir yönetmene almaya karar verdi.
Yönetmenin adını açıklamadan, “Onunla (yönetmen) tanıştığımda çok heyecanlıydım. Senaryoyu bir TV programına dönüştürmek dileğiyle ona verdim, ama gözlüklerini çıkardı ve şöyle dedi: Kendinizi senaryo yazarken kim düşünüyorsunuz? Senaryo yazmanın gülünç bir kariyer haline geldiği anlaşılıyor. ”
Şok edici anları hatırlatan Wahid, “Senaryomu elimden attı ve“ Senaryo yazmak senin için değil ”dedi. Neden hamal olmuyorsun ya da domates satmıyorsun ... konuşmak için daha fazla zamanım yok” dedi.
Bu durum onu çok üzdü tabi “ama ben hayalimden hiçbir zaman vazgeçmedim hep hayalimin peşinden koştum ve yoluma devam ettim” dedi Wahid.
Wahid Kifri hayalininden vazgeçmedi. 20 yıl sonra, özellikle Ekim 2018’de, Kürt medyası Wahid hakkında olağanüstü bir haberi yayınladı. İspanya'daki bir film festivalinde en iyi yönetmen ödülünü kazandı.
Wahid hayallerini gerçekleştirdi
Wahid’in hayalini gerçekleştirmesi için bir çok engelle karşılaştı, hala başarması gereken daha büyük hayalleri vardı. “Kendime sarsılmaz bir inancım olduğu için zirveye ulaşana kadar pes etmeyeceğim.” Dedi.
Wahid Kifri, şu ana kadar 13 ödül kazandıktan sonra, hem tiyatro hem de sinema endüstrisindeki en büyük Kürt yönetmenlerden ve senaryo yazarlarından biri olarak kabul ediliyor.
İspanya film festivaline katılan 58 ülkeden 128 kısa film arasında, Wahid’in filmi en iyi film ödülünü kazandı.
Filmin öyküsü, çatışmalarda kalmış kadınların ve çocukların yaşam koşullarını anlatıyor.
Aralık 2018'de İsrail'de düzenlenen (Niar Nazars) uluslararası film festivalinde en iyi kısa film ödülünü kazandı.
Halen Wahid Kifri'nin iki yeni projesi var; bunlardan biri, bir TV dram dizisinin yanı sıra Kifri'de çekilecek kısa bir film.
“Tüm yaşadıklarımdan sonra hayallerimin gerçekleşeceğine inanmak zor” dedi.
