Saywan Mezarlığın'daki kimsesizlerin mezarlığı, hayatları boynca çok acı çeken kadınların gömüldüğü yerlerdir.
Mezarlık Saywan mezarlığının alt tarafında yer almaktadır; o yere gömülenler o kadar yalnızdı ki, kimsenin onlar için gözyaşı döktüğü veya mezarlarına çelenk koymadığı görüldü. Dağınık düzensiz kum kaplı mezarlar, bu ünlü Süleymaniye mezarlığına gömülmeden önce bu kadınların yaşadığı talihsizlikleri andırıyor.
Her mezarın her iki yanında, doğum tarihi veya ismi yerine kırmızı veya pembe renkle numaralandırılmış, sabit taşlar yerleştirilir. Bu sayılar, bir isim sahibi olmak gibi en basit haklardan mahrum olduklarından, yaşamdaki ve hatta ölümden sonraki talihsizliklerini sembolize eder.
Mezar kazıcı Osman'a göre, 2000 mezarın çoğu, akrabaları veya bilinmeyen kişiler tarafından öldürülmüş kadınlar için ve çoğu sosyal şiddet mağduru içindir.
Osman’ın görevi bu kurbanlar için cesetleri yıkamak ve mezar kazmak. “Buraya gömülenlerin aileleri ve akrabaları yok. Vücutları morgda birkaç ay kaldıktan sonra buraya gömülmek için getiriliyorlar ”dedi ve mezarlığı işaret ediyordu.
Ayrıca birkaç ölü kadının bu mezarlığa gömüldüğünü de söyledi. “Bu yıl Doğu Kürdistanlı bir kadını gömdüm ve öldürüldükten sonra cesedi Şarbajer bölgesinde bir yere atıldı. Otuzlu yaşlarındaydı. ”
“Cesedi morgda üç ay tutuldu ve kimse onu sormadı ve ölümünün nedeni bilinmiyordu” dedi.
Bu mezar kazıcı, kadın sayısının sosyal nedenlerden dolayı öldürüldüğünü ve hiç kimsenin onlarla ilgili sormadığını, bir yıldan diğerine farklılık gösterdiğini gösteriyor. Ve bu mezarlıkta ölen on kadın cesedini bir yılda gömdüğünü ve kimsenin mezarlarını ziyaret etmediğini söyledi.
Kürt kostümü giyen Osman, olağandışı olan bir şeyleri yanlış gördüğünü hissediyor. Snur’un 2015 yılında Dayk Parkında akrabası tarafından öldürülen mezarını işaret etti ve kimsesizlerin mezarlığına gömüldüğünü, son 12 yıl boyunca kimsenin mezara çiçek koymadığını söyledi.
Kimsesizler mezarlığı arasında dekore edilmiş tek mezar Snur’un Kadınlar Birliği tarafından dekore edilmiş mezarıdır. Kadınları öldürme olgusu hala Kürt toplumunda var ve öldürüldüklerinde bile mezarları diğer mezarlardan ayrılıyor. Bilinmeyen mezarlar Süleymaniye ve Erbil'de de var.
Kadın Sendikası Medya Dairesi Başkanı Saywan Rostam, gazetelerde öldürülen kadınların haberlerini hergün yayınlıyoruz malesef ve umarız kadın'a karşı şiddet birazda olsa azalır, dedi.
Saywan, "ülkemizde bilinmeyen bir mezarlık olduğunu duyduğumuza üzüldüğümüzü" söyledi.
Kadın örgütünün bu konuda çok çalıştığını söyledi ancak bu, kadın cinayetlerini azaltmak için bir plan olduğu anlamına gelmiyor. Saywan, kadınların ilgili makamlara öldürdükleri iddiaları söylediklerini açıkladı, ancak akrabaları tarafından öldürüldüğü için öldürme talebinde bulunacak kimse olmadığını söylediler.
Saywan ayrıca, mezarların bu şekilde ayrılmasını desteklemediğimizi ve toplumu da etkilediğini söyledi. Bu sorunun dikkate alınması gerektiğini ve öldürülen kadınların diğer cinayet davalarıyla farklı şekilde ele alınmaması gerektiğini düşünüyor. O fenomeni öldüren kadınların sonsuza dek gitmesi gerektiğini umuyordu.
Müdürlüğün son kadın istatistiklerine göre, kadınlara yönelik şiddetle mücadelede, bu yılın ilk üç ayında Kürt illerinde 10 kadın öldü, 13'ü intihar etti. İntiharların çoğu Ocak ve Şubat aylarında Süleymaniye ve Duhok kentlerinde meydana geldi.
Süleymaniye Polis Sözcüsü, cinayetlerin çoğunun, örneğin bir kızın bir oğlanla ya da sosyal medya'da ilişkisi olduğu sosyal ve aile sorunları nedeniyle olduğunu söylüyor.
Ayrıca, yasal işlemlerden sonra adli tıbbın hizmetine sunduğumuzu söyledi ve sonra cesedin Morg'a transfer olduğunu ve akrabaları gelene kadar cesedi gömdüğünü söyledi.
Rezhna bu raporu, cinsiyet raporlarının düzenlenmesi konusunda bir Internews Organizasyon Kursuna katıldıktan sonra hazırladı.
