Bağdat kaynar ve Kürdistan bölgesi sessiz. Irak'ın orta ve güneyindeki protestolar ülkede yeni bir durum getirdi, fakat bu protestolar Kürdistan'a transfer olmadı, destekleyici ve desteklemeyen açık seçimler.
Irak ve Kürdistan'ın analizi çeşitli nedenler seçti, protestoların Kürdistan bölgesine aktarılmaması üzerinde etkisi olan. her şeyden önce güvenlik davalarının şiddetli muamelesi, gösterilerin önündeki engeller ve geçmiş protestolarda yıldırma, şiddet ve cinayet kullanımı.
bunların yanında protestolara liderlik etmek için güçlü bir muhalefet bulunmuyor, Kürdistan'da "güçlü" bir merkezi otoritenin bulunması da diğer sebeplerden biridir. ancak bazı insanlar Kürdistan'daki protestoların başlamasının zamanında beklediğini düşünüyor.
Bağdat ve diğer Irak eyaletlerindeki ayaklanmanın da aynı nedenleri varken, bazı durumlarda Kürdistan Bölgesi'nde bir artış var. Bunların biri, 2020'de henüz dağıtılmamış maaşlarındaki gecikmeleri içerir.
"Kürdistan halkının sıkıntısının Bağdat halkından daha fazla olduğuna inanıyorum, insanların hayatı maaş üstünde, fakat Kürdistan maaş dağıtımını geciktiriyor, onlar 3 ila 4 aylık maaş vermiyorlar", Şoriş Hasan, Süleymaniye Üniversitesi Siyasal Bilgiler Öğretmeni böyle dedi, ve "bu durumun protestolar için iyi olduğunu, ancak protestolara liderlik edecek bir liderin bulunmayışı, protestoların Bağdat'tan Kürdistan'a transfer edilmemesinin ana nedenidir".
Bu durumun protestolar için iyi olduğunu, ancak protestolara liderlik edecek bir liderin bulunmayışı, protestoların Bağdat'tan Kürdistan'a transfer edilmemesinin ana nedenidir
Bağdat ve diğer illerde protestler Ekim 2019'dan beri devam ediyor; ilk başta düşük hizmet ve yolsuzluğa karşıydı, ve sonra Hükümetin iptaline ve yönetim sisteminin değiştirilmesine yol açtı, bu protestolarda en az 600 kişi öldü.
Niyaz Abdullah, Erbil'deki kadın aktivisti, protestoları Kürdistan'a aktarmamanın asıl nedeninin Kürdistan bölgesinin güvenlik kurumları tarafından bastırmak ve haksızlık yollarından kullanmak olduğunu söyledi.
O (Kirkuknow)'a dedi "Kürdistan bölgesinin dokuzuncu kabinesi anlaşmazlıkları hassas bir şekilde ele alıyor... protestoları deneyen veya talep eden insanları bastırıyorlar".
Bunun en iyi örneği belki de Hemin Mamend'in Erbil güvenlik güçleri tarafından 3 kez tutuklanması.
Geçen Mart ayının sonunda Hemin, öğretmenleri ve maaş gecikmelerini protesto etmek için evde kalmamaları ve sokaklara çıkmamaları çağrısında bulundu; Ve hükümetin insanları Corona Virüsünden korumak için hareketliliğin önlenmesini duyurduğu zamandı.
Bu nedenle, Hemin Mamend hakkında bir dava vardı ve tutuklandı.
Hemin 26 Nisan gecesi serbest bırakıldı, ancak hükümet liderliğinin şikayeti ile 24 saat boyunca bir kez daha tutuklandı.
Niyaz, maaşı 50-60 gün ertelemenin ve hizmet eksikliğinin anlaşmazlıklar yarattığını düşünüyor, ama dedi ki "İnsanlar ve sivil aktivistler protestoların sebebi olan tehdit ve gözdağı altındalar".
Kürdistan bölgesi 2011'den 2015'e kadar hükümete karşı 2 büyük protesto dalgası gördü, ancak bu protestolar Kürdistan, Parti ve Yeketi'deki 2 otorite tarafından hemen bastırıldı.
Doktor Vasik Haşimi, Bağdat'ta siyasal bilimler uzmanı (Kirkuknow'a yaptığı konuşmadan 2 gün sonra 28 Nisan'da vefat etti) o düşünüyor ki "Kürdistan bölgesinde bir polis ve merkezi güç" protestoları başlatmama etkisi var, ve o Şubat 2011'i örnek aldı.
Kürdistan bölgesinde bir polis ve merkezi güç protestoları başlatmama etkisi var, ve o Şubat 2011'i örnek aldı
2011 protestoları 2 ay sürdü, güvenlik güçlerinin kurşunlarıyla 10 kişi öldü ve 200 kişi daha yaralandı.
Bu protestolar hükümet ve parlamento tarafından bazı kararlar almak için kaynaktı, bu kararlar bir şekilde halkın taleplerini karşıladı, ama yapılmadı.
Yasa bir engel yada kolaylaştırıcıdır
Kürdistan bölgesi parlamentosu protestoyu yasal bir hak olarak ilan etti, ancak aktivistler anlaşma yollarını el kolluğu olarak görüyor.
Yasaya göre, yazılı olarak izin istenmediği ve organizatörlerin adı ve imzası, protestonun yeri ve zamanı verilmezse, protestodan 48 saat önce protesto yapılmasına izin verilmez.
Yasa'da, protestoların sisteme zarar vermesi halinde protestoları reddetme yetkisi olduğunu.
Ve diyor ki "Gösteri sırasında güvenlik, sistem veya kamu görgü kuralları bozulursa veya kamu ve özel mülkler zarar görürse, failler tazminattan sorumludur ve onlara karşı yasal işlem yapılacaktır".
Irak'taki gösterilerle ilgili hala belirli bir yasa yok, bu nedenle lisanslama, farklı yasaya dayanan bir dizi önlem ve yönteme dayanıyor.
Irak anayasasının 38. maddesi, devletin toplanma ve barışçıl protesto özgürlüğü hakkını desteklediğini belirtiyor "yasaya ve genel davranışa zarar vermemesi koşuluyla".
2014'ten beri Irak parlamentosunda özel bir proje "inanç özgürlüğü ve barışçıl protestolar" var ve henüz onaylanmadı.
Insan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin 19. maddesine göre, herkes ifade özgürlüğü hakkına sahiptir ve bu hak ayrım gözetilmeksizin kullanılmalıdır; Aynı zamanda, herhangi bir kısıtlama olmaksızın uygun ne anlama gelirse gelsin, tüm görüşleri alma ve başkalarına aktarma hakkına sahiptir.
(Kirkuknow)'un yaptığı bir araştırmaya göre, protesto izni almak için onlarca talep son 2 yılda reddedildi.
Geçen Şubat ayında Duhok ve Erbil valileri "Neweyi Nwe" hareketi tarafından talep edilen protesto iznini vermediler. Durumun protesto için iyi olmaması nedeniyle.
Newey New'in protestolar için talebi hizmet eksikliği, iş bulma durumu ve maaş gecikmesi oldu, bu talep Bağdat ve diğer şehirlerdeki protestoların genişletilmesi ile eşzamanlıydı, Irak eski başbakanı Adil Ebdulmehdi'nin emekli olmasına yol açtı, seçim komisyonlarının iptal edilmesi ve Irak parlamentosunun istihdam şansı ve iyileştirme yönündeki çeşitli kararları.
Kawa Ebdulkadir, Kürdistan parlamentosunda Neweyi Nwe hareketinin lideri (Kirkuknow)'a dedi ki "Yasaya uygun olarak göstermek için izin başvurusunda bulunduk, ancak Erbil ve Duhok'ta elverişsiz koşullar nedeniyle talebi reddettik, hatta belirlediğimiz alanlara büyük bir güvenlik gücü bile gönderdiler".
Bize izin vermemesine rağmen hatta belirlediğimiz alanlara büyük bir güvenlik gücü bile gönderdiler
Kürdistan'daki protestoların önlenmesi Bağdat'taki protestoları destekleyen Neçirvan barzani, Kürdistan bölgesinin lideri ile eşzamanlı.
Süleymaniye'deki Neweyi Nwe'nin protestolara başlamasına izin verildi, ancak sadece bir gün devam etti ve az sayıda insan katıldı.
Niyaz Abdullah, insanların artık onlara liderlik etmek için muhalefete inanmadığını düşünüyor, bu yüzden protestolara daha az insan katıldı.
Ve dedi "Muhalefetin taleplerini son protestolarda olduğu gibi sokaklarla karıştırması ve insanları umutsuz hale getirmesi korkusu var".
Bağdat ve Erbil
Protestolarla işbirliği yok
Bu nedenlere rağmen Bağdat protestoları ile Kürdistan bölgesindeki insanlar arasında herhangi bir işbirliği olmamıştır.
Ali Mikdam, Bağdat protestolarında eylemcilerden biri (Kirkuknow)'a dedi "Protestoları Kürdistan'a taşımak için hiçbir zaman girişimde bulunulmadı, fakat Kürdistan'dan Bağdat ve güneyin protestolarına yönelik zihinsel ve lojistik destek vardı ve bazı yaralarını iyileştirmek için aldılar".
Şimdi bilinmeyen grupların tehditleri nedeniyle Bağdat'tan ayrıldı, o düşünüyor ki "Kürdistan Bölgesi'ndeki yaşam koşulları ve hizmetler Irak'ın diğer bölgelerine göre daha iyi olduğundan protestolara yeniden başlanmadı".
Son haftalarda, Kürdistan'da maaşların gecikmesine karşı bazı protesto sesleri vardı, Bağdat'ın protestolarının Kürdistan'a ulaşıp ulaşmadığı hala belli değil.
Kawa Abdulkadir diyor ki "son seçimleri boykot eden insanlar az sayıda değildi, bu yüzden aynı fikirde değiller ve umutsuzlar... şu an olan şey zorunlu ve bir şans bekliyor".
Genel olarak, (Kirkuknow)'a konuşma yapan insanların çoğu Kürdistan'daki protestoların gelecek zamanı beklediğini düşünüyorlardı.
Niyaz Abdullah, sadece kişisel muhalefet olduğunu ve katılmadığı bir ses olduğunu, bu seslerin nüfuz edebilmesi için birbirine yakın olması gerektiğini söylüyor.
Başkalarının Bağdat protestolarına bakış açısı "Şii ailesi ile ilgilidir", protestoların Kürdistan bölgesine ulaşmamasının başka bir nedeni olabilir.
Doktor Vasik Haşimi dedi ki "Sünni şehirlerde bile bu inanç var, Tahrir'in protestolarının sokaklardaki Şii tarafların savaşı olduğunu düşünüyorlar, ama hiçbir temeli yok, Şii taraflar bile protestolara karşı".
*Ferman Sadik bu rapora katıldı
