Adım Emşe Murad Şemo (39) IŞİD, Amcamı ve eşini katletti. Yengemin de aralarında olduğu ailemin bazı üyelerini kaçırdı ve akibeti bilinmiyor.
Ben ve ailemin geri kalan üyeleri kaçmayı başardık. Ancak 9 gün boyunca Şengal Dağı'nda yiyecek, içecek ve yatak olmadan çok zor koşullarda yaşadık.
Suriye üzerinden Şengal Dağı’ndan ayrılabildik. Bize yardım ederek, Irak'ın Kürdistan Bölgesi'ne getirdiler.
Kampta göçmen konumunda olmak çok kötü ve tuaf bir histi. Üzüntü, depresyon ve kabullenememe karışımı hislere kapıldım.
Bu nedenle de kollarımı kenetleyip oturmaktansa, yardım kuruluşlarından birinin verdiği dikiş makinesiyle dikiş ve insanlara yardım etmeye başladım.
Ailem için para ve yiyecek sağlamak için iki kat çalışmam gerekiyordu. Böylelikle hem dikiş dikiyordum hem de kursta kız ve kadınlara dikiş dikmeyi öğretiyordum.
Gündüz yardım kuruluşunun açtığı kursta çalışarak, öğleden sonra da kampta sipariş dikiş dikmeye başladım.
Pandemi sürecinde kendi imkanlarımla kamptaki sağlık merkezine 300, dernek ve belediye çalışanlarına da 200 maske diktim.
