Yerinden edilmenin zorluklarına rağmen, ailemin daha fazla acı çekmesine izin vermedim. İçinde bulunduğum şartlarda geçimimizi sağlamak için eski işime dönerek telefon kontürü satıyorum.
Benim adım Eyad Hasan Ali, 40 yaşındayım ve bedensel engelliyim.
Ailemde engelli bir tek ben değilim, kardeşim Hüseyin de bedensel engellidir. İkimiz de tekerlekli sandalye kullanıyoruz.
Şengalliyim ve Müslümanım. Yaklaşık 7 yıl önce IŞİD saldırıları nedeniyle köyümüz Qabus'tan Zaho ilçesine göç ettik.
Yerinden edildiğimizden beri hiç dinlenmedim, pazarlarda ve halka açık yerlerde kontür kartları satıyorum.
Her gün sabah saat 09.00 ila 15.00 arasında çalışıyorum. Günlük 20 ila 30 kart satıyorum ve her sattığım karttan 500 dinar kazanıyorum.
İkisi kız 4 kardeşiz anne ve babamda yaşlı olmalarından dolayı çalışamıyorlar. Ailemin geçimine destek olmak için ben çalışıyorum. İşe bir gün çıkmadığımda bizim için sorun çıkabiliyor.
Kardeşim ve benim kullandığı tekerlekli sandalyeleri hayırsever bir vatandaş bize hediye etti. Erkek kardeşim de bir süre önceye kadar o da telefon kontürü satıyordu, ancak sağlığı kötüye gittiği için şu anda çalışamıyor.
Zaho'da kamplarda kalmadık, kiralık bir evde oturuyoruz. Çevremizdeki insanlar bize yardım eli uzattı, ancak STK ve yardım kuruluşları bize yardım etmedi.
Çalışmak zorundayım, havaların soğuk ve sıcak olduğu her dönemde beni sokaklarda çalışıyor bir rastlayabilirsiniz. Bize aylık bir maaş ya da yardım yapılması halinde geçimimizi bir nebzeye sağlamış oluruz.
