Altın almak, düğün ve balayı yapmak yerine Şengal’deki iki işsiz gence dükkân açtık ve elde ettiği geliri kendilerine bakacak kimsesi olmayan çocuklara yardıma ayırdık.
Benim adım Nayif Sabri, Şengal’de sivil aktivistim, yakın zamanda eşim Mona Xêro ile evlendim. Mona ile düğünümüz öncesi altın alınmaması, düğün ve balayı yapılmamasına dair karar almıştık.
Ayrıca söz konusu harcamaların parasını Şengal’de yıkılan evlerin ortasında (Dilêk bo xardine xêra -Dilêk Fast Food) adını verdiğimiz küçük bir restoran açtık. Buraya da çalışmaya ihtiyacı olan iki genci koyduk.
IŞİD savaşının bıraktığı molozların arasında düğün günümüzün fotoğraflarını çektik.
Düğün töreni, balayı için seyahat gibi evlilik törenlerinin her genç erkek ve kadının hayali olduğu bir sır değil, ancak amacımız daha yüksekti, onlara bakacak kimsesi olmayan çocuklara yardım etmek.
Gıda mağazasının açılışının ilk gününde 70 çocuğa yemek hazırlandı ve ileride mağazanın kazancı bu çocuklara gidecek.
Karım bana, yetim bir çocuğun geçim ve eğitim masraflarını altın almak yerine sağlamanın, dünya ve içindekilerle eş değer olduğunu söyledi.
Yaptığımız şey, Ezidilerin yaşadığı acı ve çilelerin yanında küçük ve basit bir adımdır.
