Seyid Xalib adlı Kakayi dedesi, geçmişte olduğu gibi hala erken kalktığını, kahvaltı yaptıktan sonra, geleneksel kıyafetini giydiğini, seksenlere ait arabasını kullandığını ve kalbinde yer edinen dostlarıyla buluşmak için Kerkük’ün Dakuk ilçesindeki köyüne gittiğini söyledi.
81 yaşındaki Seyid Xalib, siz daha onunla konuşmadan, kalın beyaz kıyafeti ve bıyığıyla Dakuk bölgesindeki Kakayi köylerinin ileri gelenlerinden biri olduğunu fark ediyorsunuz.
Genç bir aşık gibi, babasının ve büyükbabalarının evinden bahseden Seyid Xalib, yıllardır zorla götürüldüğü Zenqre Kakayi Köyü’ndendir.
KirkukNow’a konuşan Seyid Xalib, “Şimdiye kadar her gün köyümü ve oradaki evimi ziyaret etmezsem üzülüyorum. Sabretmiyorum" dedi.
Köyde bir saat geçirmek benim için her şeye bedel
Seyid dedenin, köyünden ayrılmasına rağmen 5 yıldır her gün yine köyüne ziyaretten kendini alı koyamıyor. Köyüne her gittiğinde evini ve tüm anılarını hüzünle anıyor ve en az bir saat köyde yürüyüş yapıyor.
Seyid Xalib ailesiyle, 2015 yılında IŞİD’in köylerine yakınlaşmasıyla Zenqre Köyü’nden Dakuk ilçe merkezine yerleşmek zorunda kaldı.
Köyün her yerinde hala Seyid dedenin, çocukluğuna ait anılar var, bütün arkadaşları ve akrabaları hala oradalar, köye her gittiğinde etrafında toplanıp onun komik sohbetleri ve anlattığı anıları dinliyorlar.
Kerkük -2020 - Seyid Xalib, Seksenlerden kalma aracını kullanıyor: Fotoğraf:/Muhammed Elmas
Koronavirüsün ortaya çıkması, Kakayi topluluğu sadece işsizlik, tarım ve hayvancılıkta düşüşe neden olmakla kalmadı, aynı zamanda Seyid dedenin hayallerini de yıktı.
Seyid Xerib, “Korona salgını, sokağa çıkma yasağının getirilmesi sırasında köyümü daha önce olduğu gibi ziyaret edemedim. Evin içinde kilitliydim. Evde oturmak ve köyümü ziyaret etmemek beni hayal kırıklığına uğrattı” diye konuştu.
Korona'nın ortaya çıkmasından sonra hissettiğim üzüntü ve endişeyi hayatım boyunca hissetmedim
Xalib, sokağa çıkma yasağı sırasında birkaç kez köyüne gitmeyi denediğini, ancak güvenlik güçlerinin onu engellediğini söyledi.
Seyid Xalib'in Dakuk'taki evi, Zenqre Köyü’ne 30 km. uzaklıkta
Seyid Xerib, “Bu durumdan yoruldum, çünkü ruhumu ve hayatımı o köyde bıraktım. Dakuk'ta bir bedenden başka bir şey değilim. Hayatım boyunca Korona'nın ortaya çıkmasını takip eden aylarda hissettiğim üzüntü ve endişeyi hiç hissetmedim” ifadelerini kullandı.
Köyüne dönmek istediğini dile getiren Xalib, “Ama çocuklarım köye yerleşmeme karşı” dedi.
Kerkük - 2020 - Seyid Xalib, Zanger Kakayi Köyü’nün bir sakini ile sohbet ediyor Fotoğraf: Muhammed Elma
Biri erkek 9 çocuk babası olan Seyid dede, eşini yıllar önce kaybetmesiyle, 3 kızıyla yaşamını sürdürmüş.
Seyid dedenin kızı Nesrin (51), "Köye geri dönemeyiz, çünkü köy boşalıyor, sakinlerinin çoğu yerlerinden edildi. Yoksa geçmişte olduğu gibi akrabalarımızla birlikte köyde yaşamayı kim istemez” dedi.
Zenqre Köyü’nde 80 Kakayi aileden, sadece 7 aile yaşamını sürdürüyor.
Babamız her gün köye gittiğinde endişe duyuyoruz
KirkukNow’a konuşan Nesrin Xalib, "Babamız her gün köye gittiğinde endişeleniyoruz, diğer iki kız kardeşimle onun eve dönüşünü bekliyoruz. Tüm endişelerimize rağmen ona baskı yapmadık. Sık sık ona köye kadar eşlik de ettik” dedi.
Korona nedeniyle alınan tedbirler, Seyid Xalib ve kızları için de zor bir süreçti. Ancak salgın, baba toprağına olan sevgiden uzaklaştırmadı.
