Duhok’taki kamplarda yaşayan göçmenler, yazın gelişi ve artan sıcaklıklar nedeniyle içme suyu sıkıntısı çekiyor. İnsani yardım kuruluşları bu ihmalkâr davranırken, göçmenlerin mevcut durumu gün geçtikçe kötüleşiyor.
Edinilen bilgiye göre, bu dosyayı denetleyen UNICEF'in yaklaşık 20 gün önce ekiplerin bu kamplardan çekmesinden sonra Duhok'ta yerinden edilenlerin ve mültecilerin barındığı üç kampta su krizi arttı.
Kirkuknow’a konuşan Mamilyan Kampında yaşayan yerinden edilmiş olan Raid Falih, “Bir yıldır su kıtlığı çekiyoruz, ancak UNICEF geri çekildikten sonra sorun daha da kötüleşti.Eğer örgüt daha önce kırık su borularını onarmış veya kamp sakinlerinin temiz suya erişimini engelleyen diğer sorunları çözseydi şu anda bu sorunu yaşamamış olacaktık. İşi kendi başıma ve masrafları bana ait olmak üzere devralmadan günler önce kırık borulardan birini tamir ediyordum” dedi.
Falih, Ninova’nın Başika ilçesine bağlı Qala nahiyesindendir ve 2015 yılından bu yana Duhok’un Akre ilçesinde bulunan Mamlıyan Kampında ikamet etmektedir.
Raid, su kıtlığı sıcak yaz döneminin acılarının azalacağından korkuyor, insani yardım kuruluşları tarafından sağlanan yardımın olmaması nedeniyle yerinden edilenlerin artması anlamına geldiğini söylüyor.
Evli ve dört çocuk babası olan Raid, 40 santigrat dereceyi aşan sıcaklıklarla ailesinin ihtiyacının arttığını ve içme suyunun her gün 15 ila 20 dakika pompalandığını, bunun tanklarını doldurmaya yetmediğini, başka yerlerden bidonlarla su getirmek zorunda kaldıklarını dile getiriyor.
Şehan, 2021, Yerinden edileler için Şeyhan Kampında bir su hortumu tutan yerinden edilmiş iki çocuk. Fotoğraf: KirkukNow
Şu anda Mamılyan Kampında 860'tan fazla kişiden oluşan 170 aile yaşıyor.
Kürdistan Bölgesi’nin Duhok Göç ve Göçmenler ve Kriz Müdahale Dairesi Başkanı Deyan Cafer, “Su kıtlığı sorunu, Mamılyan Kampına ek olarak birinci ve ikinci Dubiz mülteci kamplarında da var. Bu sorun, su dağıtım konularını denetleyen UNICEF'in çekilmesinden sonra ortaya çıktı” diye konuştu.
Duhok'taki Dumiz Kampında 41 binden fazla kişi barınıyor.
Yedi yıldan fazla bir süredir Mamilyan Kampında yaşayan Ninovalı göçmen Diler Ali, daha önce UNICEF ile çalıştı ve şimdi gönüllü olarak çalışıyor, “20 günden fazla süredir gönüllü olarak çalışıyorum çünkü UNICEF'in buradaki işi bitecek, eğer öyleyse Kampta bir yerde bir sorun var, bununla başa çıkmak için tecrübe ve yeteneklerimi kullanıyorum ama boruları tamir etmek için para gerekiyor ve bunu kendi başıma yapamam” ifadelerini kullandı.
Diler, Memilyan Kampında iki adet artezyen kuyusu bulunduğunu ve bazen su nakil boru hatlarının zarar görmesi durumunda insani yardım kuruluşlarının yardımına ihtiyaç duyduklarına dikkat çekerek,
"Çünkü önümüzdeki ayın başına kadar gönüllülük esasına dayalı olarak çalışmalarımıza devam edeceğiz. UNICEF'in yerini bir kuruluş almazsa, işi bırakacağız."
UNICEF, kamplardaki içme suyu kaynaklarını güvence altına almak için çalışmanın yanı sıra, önceki açıklamalarına göre tüm vatandaşlara temiz su ulaştırmayı hedefliyor.
Şengal’de yerinden edilenlerden ve yaklaşık sekiz yıldır Bacid Kendala Kampında yaşayan Dawud Ahmed, UNICEF bu kampı denetlemese de, yazın gelmesiyle birlikte su kıtlığı sorunu kampı vurduğunu söyledi.
Ahmed, “Yeterli miktarları alamıyoruz. Kampta üç adet artezyen kuyusu olmasına rağmen zaman zaman arızalı su pompaları veya hasarlı borular gibi sorunlarla karşılaşıyoruz”dedi.
Kürdistan Bölgesi'nde, bir kısmı Duhok, Erbil ve Süleymaniye illerindeki 26 kampa ve mültecileri barındıran 10 kampa dağıtılan 664 binden fazla yerinden edilmiş insan var.
Duhok’un Akre ilçesinde yerinden edilmiş insanlar için Mam Raşan Kampı. Fotoğraf: Kirkuk Now
Dayan Cafer, Dumiz kamplarındaki su kıtlığı sorununu kontrol altına alma sürecinde olduklarını belirterek, “Mamılyan kampının sorunu da o kadar büyük değil ve ilgili taraflar bu sorunu çözmeye çalışıyor" dedi.
Dayan Cafer, "Bu büyük bir sorun ve Irak hükümetinin bununla başa çıkmak için bizimle işbirliği yapmasını istiyoruz" dedi.
WFP ise Kürdistan Bölgesi'ndeki kamp sakinlerine aylık olarak sağladığı mali yardımı durdurmaya karar verdi.
Irak hükümeti, Ninova hariç diğer tüm illerdeki göçmen kamplarını kapatarak, Kürdistan Bölgesi'ndeki kamplar dışında, göçmenlerin ikamet ettikleri Kürdistan Bölgesi ile anlaşmalı olarak sürdürülen menşe bölgelerine iade edildi.
Göçmenler ise, güvenlik eksikliği ve temel hizmetlerden yoksunluk gerekçesiyle evlerine dönmeyi reddediyor.
