Benim adım süheyla dehil, 2 yıl boyunca bir daiş esiriydim, daha sonra kurtarıldım.
Şimdi şarya mülteciler kampında duhok'ta yaşıyorum, bunların hepsi atılan kartonlardı, Kartonalrı topladım ve temizledim, ondan sonra üzerlerine resimler çizdim.
Çizmeyi seviyorum, ama burada çizim için eşyalarım yok, ama pes etmedim ve hobime devam ettim.
Çizimlerim kendimin ve ailemin üzüntülerini ifade ediyor, babam ve 3 erkek kardeşim, Şingal’ın daiş saldırısından sonra hala bulunamıyor.
Üzüntüler hobilerimi bırakmamı sağlamadı, resimler çizerek kendimi Daiş'in acılarından temizliyorum, ve bu en büyük yararıdır.
Son 2 yılda 50'den fazla sanatsal resim yaptım, bir sergiye katıldım ve 2 resim sattım.
Organizasyonlar bana yardım ederse çok güzel resimler çizebilirim.
