Özel ihtiyaçların sahibi olduğum ve bacaklarımla yürüyemediğim halde 1997'den beri bir seyyar satıcıyım, geçimimi almalıyım, sandalyem olmadan hareket edemiyorum.
Adım Hasan Mehmet Semin'dir, 54 yaşındayım, 1985 yılında Irak ve İran arasındaki savaşta her iki bacağımı da kaybettim, o savaşta bir erkek kardeşimi kaybettim.
Bu kazadan sonra hastanede 2 hafta komada kaldım, 2 ay sonra eve gittim ve çalışmaya başladım.
O zamandan beri engelli sandalyede ayçiçeği tohumu satıyorum.
Evim Wastiye bölgesinde, Bağdat yoluna işime ulaşmak için her gün sandalyemle 5 kilometre gidiyorum ve aynı şekilde geri döneceğim.
Evli değilim, kız kardeşimle ve 3 çocuğuyla bir evde yaşıyorum, geçim kaynağımı elde ediyorum, elde ettiğim para yiyecek, jeneratör ücreti, yakıt ve gaz için yeterli değil.
Bazen zaman geçirmek için arkadaşlarımla dışarı çıkıyorum, şimdiye kadar 5 kez araba çarptı, 2 tanesi çok tehlikeliydi, birde vücudumun bazı kısımları kırıldı ve onlardan birinde 5 gün hastanede kaldım.
