Evin çatısına park etmiş arabayı gördüğümde, kocam ve ailemle ilgili yüzlerce hatıra gözlerimde canlanıyor, bu yüzden onu asla satmayacağım ve asla evin çatısından çıkarmayacağım.
Kocam “Lada” arabasını 1977 yılında Bağdat'ta üç bin dinar karşılığında satın almıştı. Şehirlerarası taksi şoförü olarak çalışıyordu. O tarihten bu yana sakladık ve kocam on yıl önce arabasını evin çatısına park etti.
Adım Cemila Georges, kocam iki yıl önce vefat etti. Ölümünden önce arabayı çatıda tutmamızı vasiyet etti.
Kocam, yaşamı boyunca Lada arabasının dışında, çok sayıda başka arabada satın aldı, ama o araba onun için özeldi, bu yüzden onu sakladı.
O arabayı satmamız için bize çok teklif sunuldu, hatta bayilerden biri araba satın almamız için büyük bir meblağ teklif etti, ancak hatıraları canlı tutmak, paradan daha önemlidir. Arabanın hiçbir maddi karşılığı olamaz. Satmayacağız.
Evimiz Dohuk şehrinde Hristiyanların çoğunluğunun yaşadığı bir bölgede yer alıyor. Bu araba belirgin adresimiz haline geldi. Birçok medya kanalı ve kişi bu arabanın fotoğrafını çekmek ve hikayesini dinlemek için bizi ziyaret ediyor.
