Günlük işlerimi yaptıktan sonra resim çizmeyle uğraşıyorum. Bu sanat sayesinde biraz para kazanıyorum ve bazen yerinden edilmiş çocukların resimlerini çizerek, onları mutlu ediyorum.
Benim adım Emir Cundi Sabri, Ninovalıyım. Altı yıldan fazla bir süredir Duhok'a göç ettik.
Özel yaşam koşullarım eğitimimi tamamlamamı engelledi. Lise üçüncü sınıfta okulu bırakmak zorunda kaldım. Çizim yeteneğimi de Musul’da geliştirmeye başlamıştım.
Duhok Belediyesi’nde dört yıldan fazladır ücretli işçi olarak çalışıyorum. İşten sonra sık sık Newroz Parkı'na gidiyorum. Oraya gelenlere istedikleri takdirde resimlerini çiziyorum. Resimlerimin çoğu siyah beyazdır. Her resmi yapmam 30-40 dakika sürüyor.
Duhok'ta çok sayıda yerinden edilmiş insan var. Çoğu zaman kendilerine veya çocuklarının resmini çizmem için bana geliyorlar. Onların resimlerini karşılıksız bir şekilde çiziyorum ve onlara bunun benim işin olduğunu söylüyorum. Onlardan bunu bir iş olarak düşünmelerini istiyorum. Benden bir hediye çünkü koşullarının ne kadar zor olduğunu biliyorum.
Yerinden olmanın zorluklarını biliyorum ve zorlayıcı koşullardan geçtiklerini biliyorum. Bu yüzden bir resimle bile kalplerini mutlu edebilmek benim için çok önemlidir.
Bazen müşterilerim cep telefonuyla fotoğraflarını gönderiyor çizmem için. Ben de çiziyorum onlara. Geceleri de resim çizmekle ilgileniyorum. Bu sayede biraz para kazanıyorum ancak her şeyden önemlisi resim benim için bit tutkudur. Geçim kaynağından önce bir tutkudur ve asla vazgeçemem.
